ຈົດໝາຍຈາກຊ້າງເຖິງມະນຸດ

ເວລາ 20 ໂມງຂອງວັນທີ 8 ສິງຫາ, ຊ້າງອາຊີ 14 ໂຕ ທີ່ເຄື່ອນຍ້າຍໄປທິດເໜືອ ໄດ້ຜ່ານແມ່ນ້ຳຢວນຈຽງ, ກຸ່ມຊ້າງໄດ້ກັບຄືນສູ່ຖິ່ນທີ່ຢູ່ຂອງພວກມັນຢ່າງປອດໄພ. ກຸ່ມຊ້າງນີ້ໄດ້ອອກຈາກທີ່ຢູ່ອາໄສຂອງພວກມັນໃນເດືອນມີນາ ປີ2021, ແລະ ໄດ້ເຄື່ອນຍ້າຍໄປທາງພາກເໜືອ ຂອງແຂວງຢຸນນານ ແລະ ເຂົ້າໄປໃນເຂດທີ່ມີປະຊາກອນໜາແໜ້ນຫຼາຍເທື່ອ. ເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພຂອງກຸ່ມຊ້າງ ແລະ ມະນຸດ, ອຳນາດການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນຕ່າງກໍໄດ້ນຳໃຊ້ຫຼາຍມາດຕະການເຊັ່ນ ການຕິດຕາມ, ການປ້ອງກັນ ແລະ ການນໍາພາໃນການເດີນທາງ.

ຫຼັງຈາກທີ່ກຸ່ມຊ້າງໄດ້ກັບຮອດບ້ານແລ້ວ, ກໍໄດ້ມີນັກກະວີໄດ້ຂຽນຈົດໝາຍທີ່ກ່າວດ້ວຍສຽງຂອງຊ້າງ ດັ່ງນີ້:

ລະດູໃບໄມ້ຫຼົ່ນມາຮອດ, ແລະ ແມ່ຂອງຂ້ອຍບອກວ່າ, ພວກເຮົາຄວນກັບບ້ານໄດ້ແລ້ວ. ວັນທີ 8 ສິງຫາ, ການແຂ່ງຂັນກິລາໂອລິມປິກໄດ້ປິດລົງ. ພວກເຮົາສືບຕໍ່ກັບຄືນໄປທາງທິດໃຕ້, ຂ້າມແມ່ນ້ຳຢວນຈຽງ, ແລະ ເດີນທາງກັບບ້ານ.

ໃນເດືອນເມສາ, ດ້ວຍຄວາມຄິດທີ່ວ່າ "ໂລກນີ້ໃຫຍ່ຫຼາຍ, ຂ້ອຍຢາກອອກໄປເບິ່ງໂລກກວ້າງ", ຄອບຄົວຂອງພວກເຮົາໄດ້ຍ່າງໄປທາງທິດເໜືອ ແລະ ເລີ່ມຕົ້ນການເດີນທາງ.

ຂ້ອຍໄດ້ຍິນມາວ່າ,ສະຖານທີ່ທີ່ພວກເຮົາອາໄສຢູ່ເອີ້ນວ່າຢຸນນານ, ແລະ ພວກເຮົາຄິດມາສະເໝີວ່າ, ປ່າຝົນແຖບຮ້ອນທີ່ພວກເຮົາຢືນຢູ່ນີ້ແມ່ນຢຸນນານ. ໂດຍບໍ່ຄາດຄິດ, ການອອກເດີນທາງຂອງພວກເຮົາໃນຄັ້ງນີ້, ພວກເຮົາໄດ້ຍ່າງເປັນເວລາຫຼາຍກວ່າ 100 ມື້, ຫຼາຍກວ່າ 1.000 ກິໂລແມັດ, ແລະ ພວກເຮົາກໍຍັງຢູ່ໃນຢຸນນານ. ເນື້ອທີ່ຢຸນນານໃຫຍ່ກວ່າທີ່ພວກເຮົາຄິດໄວ້.

ແຂວງຢຸນນານໃຫຍ່ຫຼາຍ, ມັນຄຸ້ມຄ່າທີ່ຈະເຫັນ. ການເດີນທາງຄັ້ງນີ້, ພວດເຮົາໄດ້ເກັບກ່ຽວໝາກຜົນຢ່າງເຕັມປ່ຽມ. ບໍ່ພຽງແຕ່ປ່າໄມ້, ທົ່ງຫຍ້າ ແລະ ແມ່ນໍ້າທີ່ພວກເຮົາຄຸ້ນເຄີຍເທົ່ານັ້ນ,ຢູ່ນອກບ້ານຂອງພວກເຮົາ, ຍັງມີຕຶກສູງ, ບ້ານ, ແລະ ສັດທີ່ເບິ່ງຄືເຄື່ອງຈັກ (ລົດ), ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາໄດ້ເຫັນໂລກພາຍນອກຢ່າງແທ້ຈິງ.

ເມື່ອພວກເຮົາອອກໄປ, ພວກເຮົາກໍກັງວົນໃຈວ່າເມື່ອຍ່າງອອກຈາກປ່າ ພວກເຮົາຈະທົນຕໍ່ແສງແດດ, ຝົນຕົກ, ລົມ ແລະ ອື່ນໆຫຼືບໍ. ເມື່ອພວກເຮົາອອກມາແລ້ວ, ພວກເຮົາພົບວ່າ, ຕາມທາງຍັງມີດອກໄມ້, ຕົ້ນໄມ້. ບາງເທື່ອພວກເຮົາຫິວເຂົ້າ, ພວກເຮົາໄດ້ເຂົ້າໄປສວນສາລີເພື່ອກິນ ແລະ ດື່ມ. ເຈົ້າພາບບໍ່ພຽງແຕ່ບໍ່ຕີ ບໍ່ດ່າເຮົາ, ແຕ່ເມື່ອເຫັນວ່າພວກເຮົາມັກກິນ, ຍັງສົ່ງສາລີຈຳນວນຫຼາຍໄປໃຫ້ພວກເຮົາ.

ແຂວງຢຸນນານງາມຫຼາຍ, ມັນຄຸ້ມຄ່າທີ່ຈະເຫັນ. ບ້ານທີ່ຕັ້ງຢູ່ຕາມທາງທີ່ພວກເຮົາຜ່ານ,ຫຼັງໃດກໍງາມແທ້ງາມວ່າ. ພວກເຮົາຍ່າງເຂົ້າໄປໃນເຮືອນສອງສາມຫຼັງ, ເປີດທໍ່ນ້ຳ ແລະ ດື່ມນ້ຳ. ໂລກພາຍນອກເປັນສິ່ງມະຫັດສະຈັນແທ້! ແນ່ນອນ, ການເດີນທາງຄັ້ງນີ້ຍັງມີຄວາມເສຍໃຈເລັກນ້ອຍ ເຊັ່ນວ່າ ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ກິນເຂົ້າປຸ້ນຂ້າມຂົວ, ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ໄປເມືອງຄຸນໝິງ ແລະ ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມ COP 15, ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ໄປເບິ່ງທະເລສາບຕ່ຽນສື ແລະ ພູຊີຊານ.

ໃນໂອກາດນີ້, ຂ້ອຍຕ້ອງການເວົ້າກ່ຽວກັບມະນຸດໂດຍສະເພາະ. ພວກເຈົ້າໃຈດີຫຼາຍ, ສົ່ງອາຫານໃຫ້ແກ່ພວກເຮົາຕະຫຼອດທາງ, ແລະ ເປີດທາງໃຫ້ກັບພວກເຮົາ, ແລະ ໃຫ້ການນໍາທາງແກ່ພວກເຮົາ.

ແຕ່ວ່າທ່າທາງຕອນພວກເຮົານອນຫຼັບ, ບັນຫາເລັກນ້ອຍໃນຄອບຄົວ, ແລະ ຍັງມີເດັກນ້ອຍສອງສາມຄົນທີ່ ຫຼິ້ນຢູ່ໃນນໍ້າ, ຕີກັນວຸ້ນວາຍ, ຍ່າງໂຕສັ່ນໆ, ລົ້ມລົງ ແລະອື່ນໆ, ຍັງຖືກພວກເຈົ້າເອົາລົງອິນເຕີເນັດ, ບໍ່ພຽງແຕ່ຄົນໃນປະເທດຈີນເທົ່ານັ້ນທີ່ໄດ້ເຫັນມັນ, ຍັງໄດ້ຍິນມາວ່າຄົນຕ່າງປະເທດຫຼາຍຄົນກໍໄດ້ເຫັນມັນຄືກັນ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາຮູ້ສຶກອາຍຫຼາຍ.

ແນ່ນອນວ່າ, ຕາມທາງ, ລີງສີຄຳຢຸນນານ, ນົກຍູງສີຂຽວ, ແລະ ນົກຍາງຄໍສີດໍາລ້ວນແຕ່ສະແດງຄວາມອິດສາເຮົາ ແລະ ຫວັງວ່າຈະມາຈອບເບິ່ງອີກ. ພີ່ນ້ອງເຮົາໃນອາຟຣິກາກໍຍັງໃຫ້ຄວາມສົນໃຈ ແລະ ຕິດຕາມພວກເຮົາອີິກ.

ສຸດທ້າຍ, ພວກເຮົາຂໍຂອບໃຈຫຼາຍໆ. ພວກເຮົາຊ້າງທຸກໂຕມີຄວາມສຸກຫຼາຍໃນລະຫວ່າງການເດີນທາງ, ຄັ້ງນີ້ເປັນການທ່ອງທ່ຽວເພື່ອຊົມເບິ່ງ, ທ່ອງທ່ຽວກິນອາຫານ, ສິ່ງທີ່ສຳຄັນກວ່ານັ້ນ,ພວກເຮົາໄດ້ມີຄວາມຮູ້ເພີ່ມເຕີມ ແລະ ມີຄວາມເຂົ້າໃຈຢ່າງເລິກເຊິ່ງຍິ່ງຂຶ້ນຕໍ່ກັບພວກເຈົ້າ. ມິດໄມຕີຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາຮັບຮູ້ຫຼາຍຂຶ້ນວ່າ, ພວກເຮົາສາມາດດໍາລົງຊີວິດຢ່າງກົມກຽວໄດ້. ຜືນແຜ່ນດິນໃນໂລກນີ້ເປັນບ້ານທີ່ພວກເຮົາສາມາດແບ່ງປັນກັນໄດ້. ຂໍໃຫ້ເຮົາເບິ່ງແຍງໂລກນີ້ໃຫ້ດີຄືກັບທີ່ເຮົາເບິ່ງແຍງແມ່ຂອງເຮົາເອງ!

ຂອບໃຈອີກເທື່ອໜຶ່ງ! ຂໍອວຍພອນໃຫ້ບ້ານເກີດເມືອງນອນທີ່ພວກເຮົາຢູ່ຮ່ວມກັນນີ້ນັບມື້ນັບດີຍິ່ງຂຶ້ນ!

ຊ້າງອາຊີກຸ່ມໜຶ່ງກັບມາບ້ານຢ່າງມີຄວາມສຸກ

ວັນທີ 8 ສິງຫາ 2021

ບົດຄວາມຈາກ: ຊົງຊົງໂກເຄີ